عصرميزبان-گردشگری ادبی، شاخه ای از گردشگری فرهنگی است و با وجود ظرفیت‌های بسیار برای گسترش آن به دلیل سبقه غنی در ادبیات فارسی، شناخته شده نیست که باید برای تحقق و توسعه آن برنامه‌ریزی اصولی اتخاذ کرد.

گردشگری ادبی (Literary Tourism) پیوند صنعت گردشگری با میراث ادبی کشور است که روندی رو به رشد در جهان به ویژه در کشورهای توسعه یافته دارد؛گردشگری ادبی فعالیتی است که زاییده علاقه به یک نویسنده، اثر یا فضای ادبی یا میراث ادبی یک مقصد است و شامل بخش های متنوعی از جمله بازدید از محل تولد و تدفین ادیبان، موزه‌های ادبی و سایر مکان‌های مرتبط با نویسندگان، آثار ادبی و همچنین پیمودن مسیرهایی با مضامین ادبی است.
گردشگری ادبی، زیر مجموعه گردشگری فرهنگی و تاریخی به شمارمی آید و تلفیقی از تفریح، سرگرمی و آموزش برای گردشگران است و به طور معمول،گردشگرانی از آن استقبال می کنند که بیشتر علاقه مند به این مباحث در سفرهای خود هستند.
برخی از این شاعران و ادیبان شهره جهانی دارند و با وجود گذشت صدها سال از عمر آنها هنوز دربین عام و خاص شناخته شده هستند. مانند مولانا، فردوسی، خیام، حافظ و سعدی که نحوه و مکان زندگی آنها برای بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی جذابیت دارد.
فرصتي به نام فیتز جرالد
می گوینداگرفیتز جرالد وجودنمی داشت، خیام در مقبره اش درنیشابور همچنان گمنام باقی می ماند.
شخصيتي كه مي تواندتبادل فرهنگي وادبي ميان اروپا وايران راتقويت وگسترش بخشد.
علاقه‌مندان حکیم عمر خیام نیشابوری دربسیاری از مقالات و نوشتارها نام ادوارد فیتزجرالدرا در کنار نام خیام می‌بینند؛ برخی نیز معتقدند شهرت جهانی خیام به خصوص در غرب مدیون فیتز جرالد است؛ این موضوع را از دریچه کتاب «نگاهی به عمر خیام» دیده‌ایم.
حکیم عمر خیام، ریاضی‌دان و منجم ایرانی و سراینده رباعیات نغز را همه می‌شناسند. چند هزار مقاله و کتاب درباره او به زبان‌های مختلف در جهان به چاپ رسیده، که بیش از نود و پنج درصد آن‌ها با رباعیات وی پیوند می‌یابد.
کارهای علمی خیام، تقریبا تا آغاز شهرت رباعیات او در غرب (۱۸۵۹م) و نخستین ترجمه رساله جبر و مقابله وی از تازی، به نظر ناشناخته مانده بود، ولی پس از آن، پژوهشگران تاریخ علوم ریاضی بدان بیشتر روی آوردند.
ادوارد فیتز جرالددرمارس ۱۸۰۹در انگلستان به دنیا آمد. 
فیتز جرالد به سال ۱۸۲۶ از کالج ترینتی وابسته به دانشگاه کمبریج فارغ‌التحصیل شد. رفت و آمداو بیشتر با دانشگاهیان و شاعران و اهل ادب بود. در سال ۱۸۴۴با جوان هجده ساله‌ای به نام (کاول) آشنا شدکه غرق در پژوهش ادبی در کتب فارسی و اسپانیایی بود.
کاول در دانشگاه آکسفورد انگلستان به نسخه‌ای از رباعیات خیام برخورده و شیفته آن شده بود. آشنایی با کاول، فیتزجرالد را به آستان عمر خیام سوق داد.
فیتز جرالدخوب شعر می‌گفت ولی کم منتشر می‌کرد. در سال ۱۸۴۹ و ۱۸۵۱ بعضی آثار ادبی را منتشر کرد.
در ۱۸۵۶کاول نسخه خطی از رباعیات خیام را در کتابخانه برلین یافت که بعدا همان نسخه مأخذ کار و ترجمه فیتز جرالد شد. شهرت علمی عمر خیام در ایران در صد سال گذشته نیز متأثر از شهرت او در اروپا بود.
 جرالد با ترجمه آثار ادبی و عرفانی دانشمندان مسلمان به زبان انگلیسی، نقش مهمی درنشر افکار دینی و معنوی آنان ایفا کرد. ادوارد فیتز جرالد سرانجام در۱۸۸۳ میلادی در۷۱ سالگی درگذشت.